Nûn, Kaleme ve yazdiklarina andolsun.

Sen Rabbinin nimetiyle mecnun degilsin.

Kuskusuz senin için tükenmez bir ecir var.

Sen elbette yüce bir ahlak üzeresin.

Sen de göreceksin, onlar da görecek.

Hanginizde imis o fitne ve cinnet.

Dogrusu Rabbin, yolundan sapani en iyi bilendir. Hidayete ereni de en iyi bilen O'dur.

O halde, yalanlayicilara itaat etme.

Onlar istediler ki yumusak davranasin da onlar da sana yumusak davransinlar.

Sunlarin hiçbirine boyun egme: Yemin edip duran asagilik,

Daima kusur arayip kinayan, hep lâf götürüp getiren,

Hayra engel olan, saldirgan, günahkâr,

Kaba ve hasin, sonra da kötülükle damgali,

Mal ve ogullari var diye (böyle davranir).

Kendisine âyetlerimiz okundugunda: "Eskilerin masallari" der.

Yakinda biz onu hortumunun (burnunun) üzerinden damgalayacagiz.

Biz onlara da belâ verdik, bahçe sahiplerine verdigimiz gibi. Hani onlar sabah olunca bahçeyi mutlaka devsireceklerine yemin etmislerdi.

Istisna da etmiyorlardi ("insaallah" demiyorlardi).

Fakat onlar uyurken dolasici bir belâ onu sardi da,

Bahçe simsiyah kesiliverdi.

Derken sabahleyin birbirlerine seslendiler:

"Haydi, devsirecekseniz erkenden ekininize gidin" diye.

Derken firladilar, aralarinda fisildasiyorlardi.

"Sakin bugün hiçbir yoksul bahçeye girip yaniniza sokulmasin" diyorlardi.

(Zanlarinca yoksullari) engellemeye güçleri yeterek erkenden gittiler.

Fakat bahçeyi gördüklerinde: "Biz herhalde yanlis gelmisiz" dediler .

"Yok, biz mahrum edilmisiz." (dediler).

Içlerinde en makul olani söyle dedi: "Ben size Rabbinizi tesbih etsenize dememis miydim?"

"Rabbimizi tesbih ederiz, dogrusu biz zalimler imisiz." (dediler).

Ardindan suçu birbirlerine yüklemeye basladilar.

Yaziklar olsun bize, dediler, biz azginlarmisiz.

Ola ki Rabbimiz bize onun yerine daha hayirlisini verir. Biz Rabbimize yönelir, ondan umariz.

Iste azap böyledir. Elbette ahiret azabi daha büyüktür. Fakat bilselerdi.

Kuskusuz korunanlar için de, Rableri katinda nimetleri bol bahçeler vardir.

Öyle ya, teslimiyet gösterenleri suçlular gibi tutar miyiz hiç?

Neyiniz var, nasil hüküm veriyorsunuz?

Yoksa size ait bir kitap var da onda mi okuyorsunuz?

O kitapta, "begendiginiz her sey sizindir" diye mi yazili?

Yoksa, "ne hükmederseniz mutlaka sizindir" diye sizin lehinize olarak tarafimizdan verilmis, kiyamet gününe kadar geçerli kesin sözler mi var?

Sor bakalim onlara, içlerinden ona kefil hangisi?

Yoksa ortaklari mi var onlarin? Dogru iseler ortaklarini getirsinler.

O gün isler zorlasir ve secdeye davet edilirler. Fakat güç yetiremezler.

Gözleri düsük bir halde kendilerini bir zillet kaplar. Oysa onlar sapasaglam iken de secdeye davet ediliyorlardi.

Bu sözü yalanlayani bana birak. Onlari bilmedikleri yönden derece derece azaba yaklastiracagiz.

Onlara mühlet veriyorum. Dogrusu benim tuzagim saglamdir.

Yoksa onlardan bir ücret istiyorsun da bu yüzden onlar agir bir borç altinda mi kaliyorlar?

Yoksa gayb onlarin yanlarinda da onlar mi yaziyorlar?

Rabbinin hükmüne sabret, balik sahibi gibi olma. Hani o öfkeye bogulmus da nida etmisti.

Rabbinden bir nimet yetismis olmasaydi, elbette kinanacak bir halde issiz bir diyara atilacakti.

Fakat Rabbi onu seçti de iyilerden kildi.

O kafirler Kur'ân'i isittikleri zaman neredeyse seni gözleri ile devireceklerdi. Bir de durmuslar "o bir deli" diyorlar.

Halbuki o âlemler için bir ögüttür.