Andolsun siddetle çekip çikaranlara,

Usulcacik çekenlere,

Yüzüp yüzüp gidenlere,

Yarisip geçenlere,

Derken bir is çevirenlere kasem olsun (ki kiyamet var).

O gün deprem sarsar,

Onu ikinci bir sarsinti izler.

Yürekler vardir, o gün kaygidan hoplar.

Gözler kalkmaz saygidan.

Diyorlar ki: "Biz tekrar eski halimize mi döndürülecekmisiz?

"Biz, çürümüs kemikler olduktan sonra ha?"

"Öyleyse bu çok zararli bir dönüstür." dediler.

Fakat o bir tek haykiristir.

Bir de bakarsin hepsi meydandadir.

Musa'nin haberi sana geldi mi?

Hani Rabbi ona kutsal vaadi Tuva'da seslenmisti:

"Haydi, demisti, git Firavun'a, çünkü o çok azdi."

De ki: Ister misin arinasin?

Seni Rabbinin yoluna ileteyim de ondan korkasin.

Musa Firavun'a o büyük mucizeyi gösterdi.

Fakat Firavun yalanladi, karsi geldi.

Sonra kosarak dönüp gitti.

Derken adamlarini topladi da bagirdi:

"Ben sizin en yüce Rabbinizim" dedi.

Allah da onu tuttu, dünya ve ahiret azabiyla yakalayiverdi.

Kuskusuz bunda, saygi duyacaklar için bir ibret vardir.

Yaratilisça siz mi daha çetinsiniz, yoksa gök mü? Onu Allah bina etti.

Tavanini yükseltti, onu bir düzene koydu.

Gecesini karartti, kuslugunu çikardi.

Bundan sonra da yeryüzünü dösedi.

Ondan suyunu ve otlagini çikardi.

Daglarini oturttu.

Sizin ve hayvanlarinizin geçimi için .

Fakat o her seyi bastiran büyük felaket geldigi vakit,

O, insanin neyin pesinde kostugunu anladigi gün,

Gören kimseler için cehennem hortlatildigi vakit,

Artik her kim azginlik etmis,

Ve dünya hayatini tercih etmisse,

Kuskusuz onun varacagi yer cehennemdir.

Kim de Rabbinin divaninda durmaktan korkmus, nefsini bos heveslerden menetmis ise,

Kuskusuz onun varacagi yer cennettir.

Sana o kiyameti soruyorlar, ne zaman kopacak diye.

Sen nerde, onu anlatmak nerde?!

Onun son ilmi Rabbine aittir.

Sen ancak ondan korkacak olanlari uyaricisin.

Onlar o kiyameti görecekleri gün sanki dünyada bir aksam veya kuslugundan baska durmamisa dönecekler.